Het afgelopen weekend waaide het behoorlijk. Over het algemeen geen goed teken als het gaat om bijzondere vogel waarnemingen. Vooral vliegen bij dergelijke hoeveelheden wind kost de nodige energie, en daar zijn vogels over het algemeen zuinig op, zeker tijdens de winter periode. Velen houden zich ergens schuil in de luwte. Watervogels zoeken vooral de beschutting van rietkragen en dergelijke. Weinig te zien dus over het algemeen. Daarom besloot ik deze keer vooral te gaan wandelen. Maar dan wel rond de in Zuid Holland veelvuldig aanwezige plassen en plasjes. En hoewel de meeste vogels veraf zitten, levert het zo nu en dan toch een aardig plaatje op.
Bonte Pieten, zo luidt de bijnaam van de Scholeksters. Dat hebben ze vooral te danken aan hun zwart witte kleurenpatroon en hun baltsritueel. Luid roepend tepiet, tepiet proberen ze elkaar de loef af te steken in een soort van dans. Van links naar rechts en dan weer precies andersom. het is wel een indrukwekkend gebeuren. Van origine een kustvogel, maar je komt hem de laatste jaren steeds vaker in behoorlijke aantallen tegen in de Zuid Hollandse polders. Toch gaat het niet zo goed met deze vogel. Ondanks dat ze 30 jaar oud kunnen worden en de paartjes hun hele leven bij elkaar blijven, is hun aantal de afgelopen 15 jaar sterk afgenomen. Als je de groep op het schelpeneiland van de Starrevaart ziet, middelste foto, dan zou je het tegendeel verwachten!
Het eigen nest bevuilen... dat doe je niet! Echter hebben deze Aalscholvers daar totaal geen moeite mee. Ze kalken de boel driftig wit. Past mooi bij de witte tekening van hun broedkleed. Ook is in deze tijd goed te zien dat ze verenkam op hun kop hebben. Zo wordt een saai ogende vogel in de broedtijd ineens een `aantrekkelijke` verschijning.
En ze zijn er nog steeds! De zwarte Ibissen. Zo rond een uur of vier landen ze op het schelpen eiland in de Strarrevaart. Waren ze begin oktober 2013 nog met zes, nu worden er nog bijna dagelijks drie waargenomen. De vogel op de onderste foto was zelfs met `nestmateriaal` in de weer. Het moet niet gekker worden! Toch zal het niet zo heel lang meer duren voor ze naar gerieflijker oorden trekken om voor nakomelingen te zorgen. Ik en vele andere vogelliefhebbers hebben lang van ze kunnen genieten.
De Canadezen komen! Daar waar in de mensenwereld de Canadezen gewaardeerd worden om hun heldenmoed tijdens de bevrijding van Europa tijdens de tweede wereld oorlog, wordt de Canadese gans door velen als een indringer in de authentieke biotoop gezien. Met hun luidruchtige trompetroep en hun onverschrokken karakter lijken ze steeds meer `onze` polders te veroveren. In mijn ogen blijven het mooie vogels die een welkome aanvulling zijn in onze natuur! Zeker een vlucht als deze levert tijdens de landing een spectaculair schouwspel op.
