Het is me niet vaak overkomen dat er drie weken tussen twee blogs heeft gezeten! Het heeft twee oorzaken. Enerzijds hebben de donkere dagen voor kerst ook januari veroverd en anderzijds, als er wel mooie heldere momenten waren, ontbraken de wintervogels. Het is een beetje saai op het moment in de natuur. Hoewel.. er zijn natuurlijk altijd nog de "standvogels", die zijn vaak in grote aantallen het hele jaar door in ons land en onze tuinen. Ik ben vandaag maar weer eens de grenzen van mijn 300mm lens gaan opzoeken. En jawel, dat levert dan toch wel weer plaatjes op.
De grauwe gans is een zeer algemeen voorkomende verschijning in ons land. In de vorige eeuw nog een zeldzaamheid, ondertussen heeft hij zijn positie in de ecologie behoorlijk opgeëist. Vooral in de Oostvaarder plassen hebben ze zich goed kunnen voortplanten en hebben ze een basis kunnen leggen voor hun permanente aanwezigheid
Als je Canadese ganzen ziet, zijn het vaak de grote exemplaren. Vanochtend kwam ik in de polders tussen Zevenhuizen en Waddinxveen (vierde tochtweg) een kleine tegen.
Fazenten zijn in in het poldergebied behoorlijk frequent aanwezig. Ik blijf het mooie verschijningen vinden. En dan bedoel ik uiteraard de mannen, want de vrouwen zijn wat eentonig..
Op een weiland trof ik een buizerd die op de grond zat. Verschillende foto's van gemaakt voordat het wegvloog. De vlucht foto bleek toch de mooiste te zijn.
In de Oostverlaat trof ik een sprintende haas. Het was zo drassig in de polder dat je het water achter zijn poten ziet opspatten!
Knobbelzwanen zijn al weer volop aan het imponeren. Vooral als je ze met net iets minder licht vastlegt, komt het mooie witte verenpak vaak prima tot zijn recht.
